"دنیا اگه بهشت حوا باشه ...  حوصله ی آدمو سر میبره "

زندگی بدون تو برایم مفهومی ندارد  .... و دنیا همان سردرگمی را برایم به بار می آورد ...

منتت را ارج می نهم و در برابرت بی صدا فریاد با تو بودن سر میدهم ...

کاش گوش هایت برای شنیدن باز باشند و چشم هایت برای دیدن ...

می دانم که بازند ... بازند؟؟

نوش می کنم لحظات فراغت را  ...    چرا  که مستی دیدارت را فزونی بخشد 

حتی ماندن ها را می روم  ....  رفتن ها را می مانم

سنگینی ِ حضورت ؛ سبک می کند دلتنگیم را ...

خدایی جونی اون بالا جام بهتر نبود؟؟؟

بدترین چیز اینه که بخوای بنویسی اما نیاد ....

پس :

خودمونی نویس :

یکسال بزرگتر شدم امیدوارم که بزرگتر شده باشم ...

از همه ی اونایی که توی سال قبل ناخواسته رنجوندمشون همین جا عذر میخوام ایشالا که منو میبخشن ...

سال قبل پر از اتفاقات خوب و بد بود که یه سریش برای بالا اومدنم مفید بود ...

چهره ی پلید یه سری آدما برام رو شد ... چهره ی واقعا زلال و معصوم یه عده هم واسه همیشه تو ذهنم جا گرفت ...

خدایا تو خودت میدونی خیلی سعی می کنم بعضی آدما رو ببخشم ولی نمیشه  ... واقعا نمیشه ...

خداجونی از اینکه این همه دوست خوب دارم واقعا ازت ممنونم تعدادشون زیادن اگه بخوام یکی یکی بگم ؛ آدمایی که تو خنده و گریه باهام بودن ...

خـــــــــــــــــــــــدا دوستت دارم ... دوستـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جونیام دوستتــــــــــون دارم ....

بابت همه چی ممنون ...

حالا نوبت درخواست :

* فـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرج فـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرج فـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرج

** سلامتی همـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه

*** درکِ حکمت هات و صبـــــــــــــــــــــــــــــــــرِِ مصلحت هات 

**** موفقیـــــــــــــــــــــــــــــــت واسه همــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه 

***** عاقبــــــــــــــــــــــــت به خیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــری

و ....

خودت بهتر میدونی ....

حتي دل داشتن هم دليل مي خواهد ...

آن روزها مي گفتند : دل عاشق از عرش هم فزوني يابد ... اما ... اين روزها چه ؟؟

همين كه مسكني مي شويم بر زخم هاي زمينيِمان كافيست ...

اين روزها گفتن " دوستت دارم " چقدر آسان شده ... و چه سخت !!!

و چه دلگير شده :

هر رهگذر خياباني مي تواند بگويد ... اما !!! عابران هميشگي نه ...

اين است تفاوت سخت و آسان ...

و اين است تمايز شنيدن و نشنيدن ...

+++ يكي گفت نوشت :

به ياد داشته باشيم هر جايي كه ما نفس مي كشيم بهترين جاي دنياست ...

ادامه داشت ننوشت ...

وقتي عصب كِشي (يا كُشي) مي كني بازم درد مي كند ...

وقتي كامل پُرَش مي كني باز هم درد مي كند ... عجيب است ...!!!

پس كِي اين درد تمام مي شود ؟؟ آيا؟؟ مُرديم از درد ...!!!

+ساده نوشت :

خدايا سلام ... حالت خوبه ؟؟؟ در چه فكري؟؟ به چي نگاه مي كني؟؟ هوم؟؟؟

گفتم تو همين دنيا مجازاتم كن بخاطر خطاهام (البته قبلش گفته بودم همشو ببخش آخه تو خدايي ... خدا شدن همينه ديگه عزيزم...)

خدايا ولي نه تا اين ... بيچاره شدم ديگه ... ميبيني كه ...

يواش يواش مجازات كن قربونت برم ... مثلا من بنده ي توام ... كم تحملم ديگه ...

راستي خدايي جون بخاطر اون قضيه هم ممنون ... تا ببينيم چي ميشه !! يعني خودت ببين چي ميشه ...

پس امروز ديگه دندونم خوب ميشه ديگه؟؟؟

امــــــــــــــــــــان از اين دندان پزشك هـــــــــــــــــــــــــا !!! (آيينه ي دق شده اند ) هـِـــــــــــر هـــِـــــــــــــر

خدايا فعلا ديگه حرفم نمياد بعدا دوباره مزاحمت ميشم ...

* چشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم !!! *

اين روزها قلمم بدون حرف مانده بي كلام ...

سيمايت صداي قلمم را خفه كرده ...

دراز كردم دستم را .... منتظرم ... خالي نمانَد ... 

نگاه كن ... سر به زير شده ام .. آرام ... 

چشمانم تاب ديدن آسمان را ندارند ... تو خود مي داني ...

باز هم باران ... گفته بودم " مرا تحمل باران نيست ؟؟" .. .

آري گفته بودم ... 

يادم خواهد آمد خاطرات باران را ...

چقــــــــــــدر هــــــــوا ســــــــــــــرد شــــــــــده !! مي بينـــــــــي؟؟؟